Welkom op de website van Harm Meijer b.v.
HarmMeijer is een schoorsteen en ovenbouwbedrijf dat voorziet in nieuwbouw, onderhoud, slopen van schoorstenen, ketelbemetseling, bliksembeveiliging en betonreparaties. Op deze website kunt u zich oriënteren op wat HarmMeijer b.v. voor u (als bedrijf of instantie) kan betekenen.
Gemetselde fabrieksschoorstenen zijn markante herkenningstekens op het platteland en in de stedelijke omgeving. Ze vormen een herinnering aan een onderdeel van ons culturele erfgoed, de industrie. Deze restanten van een rijk verleden waren eens de symbolen van nijverheid en welvaart. Uitdrukkingen in onze taal herinneren er nog aan: de schoorsteen moet blijven roken. Fabrieksschoorstenen zijn uniek industrieel erfgoed, dat met specifieke kennis en vakmanschap dient te worden omgeven. Schoorsteen- en ovenbouw Harm Meijer heeft er zijn specialisme van gemaakt.
Schoorstenen zijn lange tijd de symbolen van welvaart geweest. De opkomende industriesteden in de 19e eeuw presenteerden zich in afbeeldingen vaak met een skyline met veel schoorstenen.
Vooraanstaande firma’s lieten hun fabrieksschoorsteen naar Engels voorbeeld op een flamboyante wijze decoreren met motieven in gekleurde stenen en uitgemetselde randen en voorzien van fraaie schoorsteenkoppen. Veel van de oorspronkelijk ruim 12.000 fabrieksschoorstenen in Nederland werden volgens een vat patroon gemetseld. Aanvankelijk gebeurde dit met gewone bakstenen. Rond 1900 ging men hiervoor de radiaalsteen gebruiken. Deze steen, met enigszins rond verlopende uiteinden en voorzien van gaten, werd speciaal hiervoor ontwikkeld. Toen in de jaren 60 van de 20-ste eeuw de industrie een negatief imago kreeg, werd de schoorsteen het symbool van de vervuiling. Veel leegkomende fabrieken met hun schoorsteen werden als gevolg hiervan gesloopt. Daarmee verdwenen in de loop van de tijd vele monumenten van bedrijf en techniek en dus duizenden schoorstenen.
Vandaag de dag is er gelukkig weer meer waardering voor het industriële verleden. Van het oorspronkelijke schoorstenenbestand resteren er nu nog zo’n 600. Reden genoeg om hiermee zorgvuldig mee om te gaan. Zij vormen immers de stille en soms nog rokende getuigen van het rijke industriële verleden van ons land.
